کودکان شاهد
موج های
دریا
با خود می
اورند
به ساحل
هر آنچه
برانها
تحمیل
شده
ومن دیدم
بردردست
تان
کودکان
خفته در اب
مشتی
فشنگ بود
تا نشان
دهند
قاتلین
خود را
دیدم من
درمردمک
چشم های
انها
عکس
بمب ها
وهواپیما ها
را
دیدم داغ
مذهب را
بر
پیشانی انها
آه
دریا
سینه تو
هم چون
سنگ
صبوری ست
که از
بدوپیدایش
اسراراین
ادمیان را
در خود
نهان
کردی
بشکن این
سنگ را
واکو کن
تو
جنایت
های
این
ادمیان را
تا شاید
شرم کنند
از این
همه
انسان
کشی.
اکبر
یگانه 2015.10.22